روزی معلم عشق گفت : دو خط موازی هیچگاه به هم نمیرسند ! مگر اینکه یکی از آنها خود را بشکند . گفتم : من خودم را شکستم پس چرا به او نرسیدم ؟ لبخند تلخی زد و گفت : شاید او هم به سوی خط دیگری شکسته باشد ...
شاید گذر زمان التیامبخش درد باشد و شاید بشود اندوهی را با زمان کم کنیم....ولی مثل آتش زیر خاکستر میرود آن زیرترها.... میرود جایی مینشیند که هربار دستت را به آن برسانی بسوزاندت....
ادامه مطلب ...